Frits de kaaiman en Harry de vogelspin

Hallo mijn lieve mensen, in het koude Nederland,

Hier weer even een berichtje uit het nog steeds zo warme Suriname. Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een bericht heb geplaatst op m'n site, maar bij deze. Ik heb ontzettend veel mee gemaakt, véél leuke dingen maar ook minder leuke dingen.
Laat ik daar dan maar even mee beginnen...Twee weken gelden ben ik dus ziek geweest hier in Suriname. Ik stond op zondag ochtend op met flinke koorts en hoofdpijn, en dacht in de eerste instantie dat het gewoon een griepje was, of gewoon te weinig slaap, weinig vitamine en noem maar op. Het ging ook totaal niet goed, koorts werd erger, dronk ongeveer 5 liter water en kreeg geen hap door mijn keel. Jongens wat heb ik me klote gevoeld. Dan lig je daar, zielig en alleen in je bedje, zonder je mama om je heen..dus lekker janken in je bedje. Ik wilde gewoon naar huis ;) Maar goed het ging niet echt de goede kant op dus dan maar even naar de dokter, met de taxi naar het academisch ziekenhuis. Zitten we daar in de wacht kamer werd ons verteld dat we maar vanavond terug moesten komen, omdat het nu alleen maar voor personeel was….nou werkelijk, niet normaal zit je daar dood ziek moet je maar vanavond terug komen. Nou ja ik was dus echt kwaad….maar gelukkig wist de taxichauffeur een betere dokter, dus hup….op weg naar hem. Nou het ging er dus weer Surinaams aan toe, en hebben dus 3 uur moeten wachten. En het enige wat ik op dat moment wilde doen was slapen, slapen en nog eens slapen. Maar goed achteraf was het wel een hele leuke dokter, had in Nederland gestudeerd dus dat zat wel goed. Nou ja aangekomen bij de dokter had hij al meteen in de gaten wat er aan de hand was….Denque oftewel knokkelkoorts, dit is een griepachtige ziekte die je dus krijgt van een mug. En we hebben geluk, deze mus leeft veel in gebied waar ik woon, fijn hé. Maar goed, voor de zekerheid toch nog even bloedprikken en bloeddruk meten, de was ook lager maar goed dat kon gelukkig geen kwaad. Uiteindelijk met paracetamol en hoestdrank(dit snap ik nog steeds niet) naar huis gestuurd. En gewoon de rest van de week veel uitrusten en veel drinken. En gelukkig voelde ik me na 5 dagen weer een stuk beter en kon ik weer genieten van het mooie land ;) Nou goed, dat was dus het mindere nieuws maar heb ook weer genoeg leuke dingen mee gemaakt. Afgelopen weekend ben ik ook weer op trip geweest. We zijn met 6 huisgenoten naar Brownsberg, Isadou, Jaw Jaw en Stone-eiland geweest. Op vrijdag ochtend om half 7 moesten we verzamelen bij ’t vat waar we met een busje mét airco vertrokken naar Brownsberg….ik voelde me ontzettend fit, aangezien ik maar 1 uur geslapen had hahaha. Maar goed, op weg naar brownsberg dus….lekker in de bus nog een beetje kunnen slapen en op brownsberg stond een flinke wandeling op het programma…en ja op dat moment merkte ik dan wel dat ik erg weinig had geslapen. Pfffff ik vond dit nog zwaarder dan van Mayrhofen down Town naar boven te wandelen. Maar goed wel weer ontzettend veel gezien, mooie jungle en apen in het wild…wat wil je nog meer! Na de wandeling kregen we lekker warm eten, moksi alesi en kip natuurlijk met bakabana’s….nou m’n dag was weer helemaal goed! Om 2 uur vertrok de bus weer richting Atjoni om daar met de boot verder te gaan richting Isadou. Dit is een klein eilandje waar een aantal hutjes, een douche en toilet en verder vrij weinig. Hartstikke leuk allemaal! De rest van de avond niks gedaan, lekker souto soep gegeten en op tijd naar bed tot dat we Harry tegen kwamen, Harry de vogelspin, super cool om die te zien, maar ik vond m leuk van een afstand en zolang hij niet bewoog en in de boom bleef…De volgende ochtend om 9 uur ontbijten en om 10 uur zijn we met de boot overgestoken om daar de jungle in te gaan…en dat was echt spannend…over boomstammen en kreekjes…super cool! Geen dieren gezien wel veel te weten gekomen over de natuur, zo hebben we de telefoonboom gezien, de jodiumboom en de viagraboom :D Na de boswandeling stond het warme ten alweer klaar en hebben weer gesmuld van de bami en KIP, kip en nog eens kip….daarna nog lekker in het water gelegen tussen de rotsen en lekker genoten van het mooie uitzicht e.d. Maar goed om 5 uur gingen we richting Jaw Jaw, dit is een inheems dorpje dat ook op een eilandje ligt. Ze leven daar erg primitief en leven daar van de groente die zijn verbouwen, vis en het vlees wat de mannen tijdens de jacht hebben gevonden. Het leuke was dat we op een gegeven moment een auto tegen kwamen….ik heb echt in een deuk gelegen, wat een humor. Iedereen rende erom heen, want het was onbekend natuurlijk voor veel kinderen. Maar ja ik snap tot op de dag van vandaag nog steeds niet wat ze met die auto moesten, want in een half uur heb je het hele eiland gezien, te voet ! Maar ja daar weer m’n ogen uitgekeken, naar de mensen en vooral hun leefomgeving! Toen het al donker was zijn we terug gevaren naar Isadou en hebben we gezongen voor Ruben (organisator) want hij was vrijdags jarig….de drank vloeide weer goed, en de barbecue smaakt goed. Om 10 uur ’s avonds zijn we met de boot kaaimannen gaan spotten. Hartstikke spannend natuurlijk want alweer het onbekende in het zicht….Lineke en ik had de grootste lol met z’n 2-en en waren maar het zingen in de boot…niet goed natuurlijk want zo jaag je de dieren dus weg..maar toen we ze eenmaal gespot hadden was ik muisstil hahaha. Uiteindelijk hebben we er ook één gevangen en mee genomen naar Isadou. Daar dus een complete fotosessie met kaaiman Frits gehad, en uiteindelijk heb ik m mogen vrijlaten terug de rivier in ! De rest van de avond hebben we feest gevierd met Ruben, maar helaas ging onze opa al op tijd naar bed en bleven we met een klein clubje over…lekker midden in de nacht gezwommen tussen de rotsen, en met wat drank op gaat dat een stuk soepeler dan in nuchtere toestand haha. Dit heb ik weer samen met Lineke beleefd en op het moment dat we naar bed gingen waren onze hutgenoten niet echt blij met ons, maar ja wij vonden ons zelf natuurlijk erg grappig! De volgende dg op tijd vertrokken naar Stone-eiland om daar wéér te genieten van de rust en omgeving. Stone-eiland is een schiereiland en ligt aan het stuwmeer, dit stuwmeer is aangelegd in een bosrijke omgeving en de kleine eilandjes die je ziet zijn de toppen van bergen, in het hele meer steken boomstammen uit, erg indrukwekkend om te zien. Hier hebben we vrij weinig beleefd maar dat was erg lekker, we bleven nog maar met ons 6-en over en de 2 gidsen en kokkin, dus het was genieten van je rust in principe. Die avond hebben we nog lekker wat gekaart, één of ander belachelijk spel, ezelen….nou ik snapte er geen hol van en vond het ook echt niet leuk…
Na een verschrikkelijke nachtrust op verschrikkelijk matrassen waren we zo fit als hoentjes en na een lekker ontbijt gingen we op wegnaar de piranha’s…met het zwemvest om hup de boot in, nou daar zit je dan midden in het meer pal in de zon….heerlijk, had het niet anders gewild! Nou en toen kwamen daar de hengels, afgebroken takken met een vislijn een haak en een stuk kip…en ja hup…hengelen maar. Helaas heb ik niks gevangen en de lol was er ook erg snel van af maar goed, weer een ervaring rijker zou men zeggen ;) Uiteindelijk nog 3 vissen gevangen, en meegenomen voor de bewoners van Stone-eiland. Bij aankomst stond het eten alweer klaar en konden we na het eten nog genieten van een duik in het warme water, dit keer helder water waar ik mijn tenen nog bij kon zien, dus dat was erg fijn. Maar om 3 vertrok de bus weer richting Mozartstraat, en wat was dat weer lekker om thuis aan te komen, m’n matti Eliza was niet mee, dus ook weer blij om haar te zien en haar verhalen te horen van het stapweekend. Ik moet wel zeggen, ik heb echt genoten van het afgelopen weekend, het was zo goed georganiseerd! Leuke gidsen, leuke mensen in ons clubje….ja ik heb weer echt genoten!
Nou goed jullie zijn allemaal weer een beetje op de hoogte van belevenissen hier in Suriname. Hoop dat jullie er van genieten. Het volgende verhaaltje zal wel weer even duren, aangezien ik half november pas weer op trip ga! Mijn stage gaat er de laatste weken ook beter uitzien, heb namelijk vanuit het ziekenhuis een opdracht te geven, om les te geven aan verpleegkundigen in opleiding. Dus dat is wel weer een leuke uitdaging!

Nou lieve mensen, ik mis jullie een klein beetje, het is hier echt fantastisch maar begin ook wel af te tellen om weer naar huis te gaan! Maar goed nog 7 ½ week te gaan…dus nog 7 ½ week om te genieten van de omgeving en mijn nieuwe vrienden die ik hier heb leren kennen!!!
Lieverds tot gauw en vanuit het warme Suriname…..adieje wa ;)

Dikke kus –xxxxxxxxxxxxx- Irripirri